Język angielski – FAQ

1. Z jakich metod i technik korzystamy na zajęciach?
Na zajęciach wykorzystujemy elementy następujących metod nauczania języków obcych:
• Kanadyjska metoda immersji – polega na “zanurzeniu” dziecka w drugim języku, wprowadza dziecko w świat języka obcego, bez wyjaśnień i tłumaczeń w języku ojczystym.
• Metoda naturalna – polega na akwizycji języka obcego poprzez słuchanie, przyglądanie się mimice i gestom mówiącego/nauczyciela.
• Metoda reagowania całym ciałem (TPR) – dzieci reagują na polecenia w języku obcym demonstrowane przez nauczyciela po to, aby wszystko odbywało się za pomocą jak najmniejszej liczby wypowiadanych słów, a uczący kojarzyli słowo z ruchem, reagując całym ciałem. Total Physical Response sprzyja uczeniu się/ nauczaniu bezstresowemu, pozwala na relaks w czasie lekcji, pokonuje zahamowania i strach przed mówieniem, a także niewątpliwie uatrakcyjnia proces nauczania.
• Metoda komunikacyjna – celem nadrzędnym tej metody jest opanowanie sprawności mówienia, autentycznej komunikacji, porozumiewania się w języku obcym.
Techniki pracy: gry, zabawy, historyjki, rymowanki, drama, projekty, wystawy, rysunki, ćwiczenia online.
• praca indywidualna: ciche czytanie, samodzielne rozwiązywanie ćwiczeń leksykalnych, gramatycznych itp., praca z kartami pracy, tworzenie tekstu pisanego, wykonywanie ćwiczeń online;
• praca w parach lub grupach (zależnie od tematu pracy i wielkości grupy): odgrywanie dialogów, scenek; przygotowanie plakatów.).
• praca z całą klasą: powtarzanie chórem (ćwiczenie wymowy), burza mózgów (np. poszukiwanie słówek), ćwiczenie słownictwa i krótkich struktur konwersacyjnych z użyciem piłki, wyjaśnienie struktur gramatycznych i konwersacyjnych.
• projekty indywidualne lub grupowe, zakończone prezentacją;
• organizowanie szkolnych konkursów i spotkań związanych z kulturą krajów anglojęzycznych;
• praca z materiałami z egzaminu certyfikacyjnego z języka angielskiego YLE Starters oraz Movers.

2. Z jakich podręczników korzystamy?
Pierwsze miesiące nauki w klasie pierwszej poświęcone są nauce słów i pełnych zwrotów, ćwiczeń wszechstronnie rozwijających uczniów, gier, zabaw, historyjek i piosenek. Korzystamy z książek Incredible English Starter wydawnictwa Oxford University Press, wybrane podręczniki przeznaczone są do rozszerzonego programu nauczania języka angielskiego.
Po ukończeniu książki Incredible English Starters, rozpoczynamy pracę z podręcznikiem Family and Friends 1 wydawnictwa Oxford University Press. Podręcznik kładzie duży nacisk na naukę sprawności językowych – łączy naukę mówienia, czytania, pisania i liczenia. Podczas zajęć stopniowo wprowadzamy czytanie i pisanie, a także uczymy wymowy. Nauka czytania i pisania rozpoczyna się od rozróżniania liter, poprzez pisanie po śladzie, aż do świadomego czytania i pisania prostych zdań.
W klasach 2 podręcznik Family and Friends 2 w uporządkowany sposób realizuje wszystkie założenia Nowej Podstawy Programowej, pozwala również indywidualizować tok kształcenia i wprowadzać ten sam materiał językowy zarówno w klasach, w których większość dzieci opanowała już umiejętność czytania i pisania, jak i w tych, w których dzieci dopiero doskonalą te sprawności.
English World 3 (w klasach 3) rozwija wszystkie sprawności językowe, kładąc szczególny nacisk na efektywną komunikację już na pierwszych etapach nauki. Tłem dla prezentacji materiału językowego zawartego w książkach są informacje zaczerpnięte z różnych dziedzin nauki, co poszerza wiedzę dzieci o otaczającym je świecie. Metodyka nauczania i szata graficzna zmieniają się wraz z poziomem zaawansowania, dzięki czemu uczniowie dostrzegają, że bohaterowie kursu dorastają wraz z nimi. Kurs przeznaczony jest dla szkół dwujęzycznych ponieważ zawiera:
– Innowacyjny DVD-ROM zawierający materiały do wykorzystania w pracy z tablicą interaktywną, krótkie filmiki i prezentacje, plakaty animowane, nagrania wideo – jest bardzo pomocny w dostosowaniu zajęć do potrzeb grupy.
– Słowniczek online do każdego poziomu pomaga uczniom powtarzać i utrwalać słownictwo.
W naszej szkole dbamy o to, aby dzieci i młodzież nie tylko efektywnie uczyły się języka angielskiego, ale również poznawały zwyczaje i tradycje panujące w krajach anglojęzycznych. Dzięki temu odkrywają ważne cechy kulturowe Brytyjczków, Amerykanów, Kanadyjczyków czy Irlanczyków. To z kolei procentuje w realnej komunikacji, gdzie oprócz języka liczy się też znajomość kultury naszego rozmówcy. Im więcej o nim wiemy, im lepiej znamy jego mentalność, upodobania i zainteresowania, tym łatwiej jest nam się z nim porozumiewać. Dlatego też, co roku organizujemy wiele warsztatów oraz konkursów związanych z kulturą krajów anglojęzycznych.

3. Jak często dziecko powinno mieć kontakt z językiem obcym?
W naszej szkole spotkania z językiem angielskim odbywają się pięć razy w tygodniu. Poza regularną nauką języka angielskiego, dzieci mają również zajęcia dwujęzyczne (CLIL): muzyki oraz edukacji wczesnoszkolnej. Ważna jest także samodzielna praca w domu polegająca na powtarzaniu i utrwalaniu poznanych słówek, zwrotów czy piosenek.

4. Dlaczego nie poziomujemy uczniów w klasach 1-3?
Głównym argumentem przeciw jest spadek motywacji do nauki u dziecka, które znajduje się w słabszej grupie. Ponadto w I etapie nauczania rozwój dziecka przebiega nieraz skokowo. Szczególnie zatem we wczesnym okresie nauczania dzieci powinny wykształcić pozytywny stosunek do nauki języka obcego.

5. Dlaczego moje dziecko nic nie umie powiedzieć, mimo że ma tyle lekcji języka angielskiego i czym jest “silent period”?
Proces przyswajania języka angielskiego rozpoczyna się niezwykle ważnym etapem, tzw. osłuchiwaniem się z językiem, w którym dzieci zaczynają tworzyć swój własny system języka drugiego. Najczęściej też nie tworzą jeszcze wtedy własnych wypowiedzi.
Szczególną uwagę należy zwrócić wtedy na respektowanie dwóch podstawowych praw przyznanych dzieciom w toku prac Rady Europy w kwestii nauki języka angielskiego: prawie do ciszy (dziecko osłuchuje się z nowymi strukturami i samo podejmuje decyzję o aktywnym uczestnictwie w mowie) i prawie do błędu (dziecko próbuje kontaktować się z otoczeniem metodą prób i błędów i nie może być za to karcone, ani poprawiane). Apelujemy, aby nie wymagali Państwo od swoich pociech więcej niż są w stanie dać na danym poziomie emocjonalnym i językowym.
Należy pamiętać, że bardzo często niepowodzenia w nauczaniu dzieci drugiego języka spowodowane są nadmiernymi oczekiwaniami ze strony rodziców w stosunku do osiągnięć ucznia. Dziecko, ucząc się języka obcego, musi przejść przez fazę “badacza”, zanim zacznie mówić poprawnie fonetycznie lub gramatycznie. Umiejętności zgromadzone w tym okresie, czasami może trudne do wyartykułowania, nie będą stracone – zostaną wykorzystane na dalszym etapie nauki.

6. Dlaczego moje dziecko w pierwszym roku nauki nie ma notatek w zeszycie i nie pisze?
Dzieci w wieku wczesnoszkolnym najszybciej uczą się języka poprzez zabawę, gry, powtarzanie na głos, rymowanki, odgrywanie scenek. Jest to doskonały okres do bezstresowego i zabawowego przyswajania języka.
Dzieci nie prowadzą notatek, tak samo jak nie robią tego na innych, regularnych lekcjach szkolnych. Poza tym pierwszoklasiści dopiero uczą się pisać po polsku.
Dzięki małym grupom, nauczyciele mogą systematycznie i dokładnie sprawdzać wiedzę uczniów i oceniać ich postępy w nauce. Sprawdzają oni na zajęciach zarówno ćwiczenia wykonywane w książkach i zeszytach ćwiczeń, jak i aktywność w trakcie lekcji, umiejętność odpowiadania na pytania nauczyciela i reagowania na jego polecenia w języku angielskim.
Oceny stawia się za odpowiedzi, testy, kartkówki, za większe, samodzielne prace oraz za inne przydzielone zadania np. projekty. Nauczyciel stosuje skalę szkolną, tj. od 1 do 6. Oceny z testów wpisywane są do dzienniczków do wiadomości rodziców, aby mogli oni na bieżąco monitorować postępy swoich dzieci. Pod koniec każdego semestru wystawiana jest także ocena opisowa, która szczegółowo informuje rodzica o postępach w nauce oraz dostarcza wskazówek jak pokonać napotkane trudności.
Ponadto na zajęciach dzieci otrzymują naklejki lub stempelki, pod warunkiem posiadania podręcznika, ćwiczeń, zeszytu, odrobienia pracy domowej oraz odpowiedniego zachowania podczas zajęć. Jest to motywacyjna forma nagrody szczególnie lubiana przez naszych uczniów.
W szkole odbywają się również cykliczne konkursy z nagrodami, w których mogą wziąć udział wszyscy uczniowie. Są one ogłaszane na stronie internetowej. Informacja o nich dociera także mailowo do wszystkich rodziców.

7. W jaki sposób sprawdzamy wiedzę naszych uczniów?
Dzięki małym grupom, nauczyciele mogą skrupulatnie, często i na bieżąco sprawdzać wiedzę uczniów. Służą do tego oceny ustalone zarówno w Zasadach Oceniania Wewnątrzszkolnego, jak i karty oceny opisowej ucznia wypełniane przez nauczycieli raz w semestrze. Nauczyciele na bieżąco sprawdzają zadania wykonane w książkach ćwiczeń a także zadania pisemne w zeszytach. W ramach projektów uczniowie mają zadawane prace ustne, krótkie prezentacje lub nauczenie się wierszyka czy piosenki. Po zakończeniu każdego rozdziału dzieci piszą sprawdzian weryfikujący stopień opanowania przerobionego na zajęciach materiału.
Rodzice, jeśli jest to możliwe, mogą pomagać dzieciom w przygotowaniu się do sprawdzianu poprzez powtarzanie z nimi danych zagadnień w formie zabawy, odtwarzanie z dziećmi płyt CD lub wykonywanie ćwiczeń online dołączonych do książki.
8. Jak rodzice mogą pomóc w przygotowaniu dziecka do sprawdzianów i testów?
Nauczyciel, tydzień przed zapowiedzianym testem, informuje uczniów oraz rodziców o terminie sprawdzianu. Wszyscy rodzice otrzymują od nas informację w dzienniczku bądź za pośrednictwem poczty elektronicznej. Rodzice, jeśli to możliwe, mogą pomagać dzieciom przygotować się do sprawdzianu, powtarzając z nimi dane zagadnienia w formie zabawy oraz po prostu pozytywnie motywując.

9. Czy wystarczy to czego dzieci uczą się w szkole, czy potrzebna jest praca w domu?
Niezbędna jest praca w domu. Na zajęciach zadawane są prace domowe, które związane są z tematem poruszanym na lekcjach. Są to najczęściej zadania do wykonania w zeszycie ćwiczeń oraz krótkie prace pisemne do wykonania w zeszycie, ale także prace ustne, krótkie prezentacje, utrwalenie słownictwa,
projekty lub nauczenie się wierszyka/piosenki. Uczniowie mogą wtedy sprawdzić i utrwalić swoją wiedzę. Nauczyciel danej grupy dobiera metody i pracę domową do tempa pracy grupy. Liczba i długość zadawanych prac zwiększa się oczywiście z wiekiem.

10. Czy nie znając języka obcego, mogę pomóc swojemu dziecku w nauce?
Tak. Przede wszystkim rodzic może dopilnować, aby dziecko nie opuszczało zajęć z błahych powodów. Obecność dziecka jest ważna, gdyż ma kontakt z językiem głównie w sali lekcyjnej, w obecności nauczyciela. Nieobecność ucznia na lekcji powoduje lukę, często trudną do uzupełnienia. Poza tym rodzic może sprawdzać, czy odrabiana jest na bieżąco praca domowa (zadawana na zajęciach). W przypadku dzieci młodszych albo takich, które mają problemy z wymową lub głośnym czytaniem, można odtwarzać płyty dołączone do podręcznika z nagranymi ćwiczeniami i pilnować, by dziecko powtarzało je na głos, na przykład po 10 minut dziennie. Można też kontaktować się z nauczycielami drogą elektroniczną i, w razie zauważenia jakichś problemów, umówić się z nauczycielem, który postara się znaleźć najlepszy sposób, by pomóc Państwa dziecku.

11. Jak rodzic, który zna język obcy, może sprawdzić postępy swojego dziecka w nauce?
Na pewno tak samo jak rodzic, który języka nie zna (patrz wyżej). Poza tym rodzic, znający język obcy, przed przepytaniem powinien zajrzeć do podręcznika i zeszytu swojego dziecka, żeby zapoznać się z materiałem, z którym uczeń ma do czynienia. Odpytywanie dziecka poprzez wydanie polecenia: “odmień to be” nie musi wcale przynieść pożądanego rezultatu. Można za to spytać, jakie słówka dziecko pamięta z ostatnich lekcji, czego dotyczyły niedawne prace domowe lub ostatni test. Nauczyciele wysyłają rodzicom informacje, o czym dziecko będzie uczyć się podczas zajęć języka angielskiego w kolejnych rozdziałach książki.

12. Czy oprócz obowiązkowych lekcji istnieją inne formy doskonalenia języka poprzez moje dziecko?
Tak, jak najbardziej. Zachęcamy przede wszystkim do powtarzania słówek/zagadnień przez wspólną zabawę dzieci z rodzicami, przesłuchiwanie płyt z zajęć, oglądanie bajek i filmów w języku angielskim. Dzieci od 3 klasy szkoły podstawowej mogą także zacząć czytać uproszczone książki/komiksy dostosowane do ich poziomu językowego, które można wypożyczyć w naszej bibliotece.
Ponad to zachęcamy do wspólnej zabawy z naszymi cyklicznymi konkursami ogłaszanymi na stronie internetowej.

Bibliografia:
• Brzeziński, Jerzy. (1987). Nauczanie języków obcych dzieci / Jerzy Brzeziński. – Warszawa : WSiP.

• Iluk, Jan. (2002). Jak uczyć małe dzieci języków obcych? / Jan Iluk. – Katowice : Wydaw. Gnome.

• Komorowska, Hanna. (Ed.). (2010). Nauka języka obcego w perspektywie ucznia. [Teaching Foreign Languages. The Learner’s Perspective]. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie Losgraf.

• Komorowska, Hanna. (Ed.). (2009). Skuteczna nauka języka obcego. Struktura i przebieg zajęć językowych. Warszawa: CODN.

• Komorowska, Hanna. (2003). Sprawdzanie umiejętności uczniów. Kontrola-Ocena-Testy (Assessing Language Skills). Warszawa: Wydawnictwo Edukacyjne Fraszka.

• Komorowska, Hanna. (1987). Sukces i niepowodzenie w nauce języka obcego (Success and Failure in Language Learning). Warszawa: WSiP.

• Pamuła, Małgorzata.(2003). Metodyka nauczania języków obcych w kształceniu zintegrowanym / Małgorzata Pamuła. – Warszawa : “Fraszka Edukacyjna”.

• Pamuła, Małgorzata.(2008). Inteligencje wielorakie na zajęciach języka angielskiego, czyli Jak skutecznie i ciekawie uczyć dzieci w młodszym wieku szkolnym / Małgorzata Pamuła, Dorota Sikora-Banasik. – Warszawa : Centralny Ośrodek Doskonalenia Nauczycieli.

• Siek-Piskozub, Teresa.(1997).Gry i zabawy w nauczaniu języków obcych / Teresa Siek-Piskozub. – Wyd. 2. – Warszawa : Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne.

• Szpotowicz, Magdalena.(2000). Język angielski w zintegrowanym nauczaniu początkowym : program nauczania dla klas I-III szkoły podstawowej / Magdalena Szpotowicz, Małgorzata Szulc-Kurpaska. – Warszawa : Oxford Uniwersity Press.